Gelişimsel Kalça Displazisi

Gelişimsel Kalça Displazisi (DDH), bebeklerin kalça ekleminin düzgün bir şekilde gelişmemesi durumudur. Bu durum, kalça ekleminin top kısmının (femur başı) yuva kısmına (asetabulum) tam oturmamasına neden olur. DDH, yeni doğan bebeklerde ve küçük çocuklarda sıkça rastlanabilen bir problemdir. Erken teşhis ve tedavi ile ciddi sorunlar önlenebilir, ancak ihmal edilmesi durumunda kalıcı sakatlıklara yol açabilir. Bu yazıda, gelişimsel kalça displazisinin nedenleri, belirtileri, teşhisi ve tedavi yöntemleri hakkında detaylı bilgiler sunulacaktır.

Gelişimsel Kalça Displazisi Nedir? (Doğuştan Kalça Çıkığı)

Gelişimsel Kalça Displazisi (DDH), kalça ekleminin anormal gelişimi sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Bu durum, kalça ekleminin top kısmının (femur başı) yuva kısmına (asetabulum) tam oturmadığı veya yerinden çıktığı anlamına gelir. DDH, bebeklerde ve çocuklarda görülebilen bir problemdir ve tedavi edilmediğinde kalıcı sakatlıklara yol açabilir.

Gelişimsel Kalça Displazisinin Nedenleri Nelerdir?

Gelişimsel Kalça Displazisinin kesin nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, çeşitli risk faktörleri mevcuttur:

Genetik Faktörler: Ailede DDH öyküsü olan kişilerde risk daha yüksektir.

Bebeğin Pozisyonu: Rahim içindeki pozisyon, doğumdan önce kalça ekleminin anormal gelişimine neden olabilir.

Cinsiyet: Kız bebeklerde DDH riski erkek bebeklere göre daha yüksektir.

Doğum Şekli: Sezaryen doğumlar ve makat geliş bebeklerde DDH görülme olasılığı artar.

Gelişimsel Kalça Displazisi Belirtileri Nelerdir?

Gelişimsel Kalça Displazisinin belirtileri bebeklerde ve çocuklarda farklılık gösterebilir. Başlıca belirtiler şunlardır:

Bacak Uzunluk Farkı: Bacaklar arasında uzunluk farkı olabilir.

Kalça Hareketlerinde Kısıtlılık: Kalçanın tam olarak açılmaması veya bükülememesi durumu.

Kalça Çıkığı: Bebeğin kalçası hareket ettirildiğinde çıtırtı sesi duyulabilir.

Gecikmiş Yürüme: Bebeklerin yürümeye geç başlaması veya yürüme sırasında aksama görülmesi.

Gelişimsel Kalça Displazisi Teşhisi Nasıl Konur?

Gelişimsel Kalça Displazisi teşhisi, fizik muayene ve görüntüleme teknikleri ile konur. Yeni doğan bebeklerde düzenli kontroller sırasında kalça muayenesi yapılır ve herhangi bir anormallik tespit edilirse ileri tetkikler istenir.

Ultrasonografi: Yeni doğan bebeklerde kalça ekleminin görüntülenmesi için kullanılır.

Röntgen: 6 aydan büyük bebeklerde ve çocuklarda kalça ekleminin yapısını değerlendirmek için kullanılır.

Gelişimsel Kalça Displazisi Nasıl Tedavi Edilir?

Gelişimsel Kalça Displazisi tedavisi, bebeğin veya çocuğun yaşına ve durumun ciddiyetine göre değişir.

Bebeklerde Tedavi

Pavlik Bandajı: Bebeklerin bacaklarını fleksiyon ve abduksiyon pozisyonunda tutarak kalça eklemini stabilize eder. 6 aya kadar olan bebeklerde etkilidir.

Ortotik Cihazlar: Kalça eklemini doğru pozisyonda tutmak için kullanılan cihazlardır.

Çocuklarda Tedavi

Kapalı Redüksiyon: Kalça ekleminin manuel olarak yerine oturtulması işlemidir.

Açık Redüksiyon: Cerrahi müdahale ile kalça ekleminin düzeltilmesidir.

Pelvik Osteotomi: Kalça ekleminin daha iyi bir uyum sağlaması için pelvisin şeklinin değiştirilmesi operasyonudur.

Gelişimsel Kalça Displazisi Çeşitleri Nelerdir?

Gelişimsel Kalça Displazisi, çeşitli formlarda ortaya çıkabilir:

Subluksasyon: Femur başının asetabulumda tam oturmaması, ancak tamamen çıkmaması durumu.

Dislokasyon: Femur başının asetabulumdan tamamen çıkması durumu.

Asetabular Displazi: Asetabulumun yeterince derin olmaması ve femur başını tam olarak kaplayamaması durumu.

Gelişimsel Kalça Displazisi ile İlgili Sıkça Sorulan Sorular

Gelişimsel Kalça Displazisi Kalıcı mıdır?

Erken teşhis ve uygun tedavi ile Gelişimsel Kalça Displazisi düzeltilebilir. Ancak tedavi edilmezse kalıcı sakatlıklara yol açabilir.

Gelişimsel Kalça Displazisi Sadece Bebeklerde mi Görülür?

Gelişimsel kalça displazisi çocukluk döneminde de teşhis edilebilir. Ancak erken dönemde teşhis edilmesi ve tedavi edilmesi daha etkili sonuçlar verir.

Gelişimsel Kalça Displazisi Nasıl Önlenebilir?

Tam olarak önlenemez, ancak risk faktörleri göz önünde bulundurularak erken teşhis ve tedavi ile olumsuz etkileri en aza indirilebilir. Yenidoğan döneminde düzenli doktor kontrolleri ve ultrasonografi ile erken tanı konulabilir.